Chcę regularnie wstawiać na bloga kolejne lekcje biblijne - dogłębne, telewizyjne studium w danym kwartale konkretnego tematu opartego na Piśmie Świętym.
Dziś lekcja nr 2, dostępna 👉 tutaj
Dotyczy ona starotestamentowej, proroczej Księgi Daniela.
Tu 👉 treść lekcji
Jej streszczenie można ująć tymi słowy: (👉 źródło )
Lekcja ta naucza nas, jak świadczyć o Bogu w świecie dalekim od Niego a nawet wrogim Mu. Daniel i jego trzej przyjaciele, dochowali wierności Bogu służąc królowi. Oni żyli na wygnaniu i służyli na dworze pogańskiego władcy, dlatego kwestia oddawania czci jest centralnym przekazem Księgi Daniela.
Z tej Księgi dowiadujemy się, że prawda wiąże się ze sposobem jej przekazywania. Sam Daniel jest przykładem tej zasady. Jego osobiste więzi z ludźmi, sposób podchodzenia do nich, sposób jedzenia i picia, a nawet sposób bycia nie były oderwane od duchowego przesłania, które reprezentował.
Choć Bóg często wyznacza nam drogę, którą mamy iść i „wiedzie nas ścieżkami sprawiedliwości” (Ps 23,3), w wielu przypadkach rzeczywistość jest taka, że życie najczęściej stawia nas w sytuacjach, które stanowią wyzwanie dla naszych zasad.
Być wiernym Bogu nie znaczy traktować nieuprzejmie ludzi w świecie. Najbardziej wymownym świadectwem wiary w Boga jest życie wierzącego człowieka.
Takie świadectwo złożyli trzej Hebrajczycy, gdy Bóg wyratował ich z płonącego pieca, w odpowiedzi na ich odmowę religijnego pokłonu przed posągiem, jakie wzniósł babiloński król Nabuchodonozor - za co spotkał ich wyrok śmierci przez spalenie w piecu.
Także Daniel wykazał się wiernością wyznawanym zasadom, gdy nie uległ zakazowi modlenia się do Boga, któremu służył, za co trafił do jaskini lwów, z której został cudownie ocalony, a Bóg był przez to uwielbiony.
cdn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz. Zapewne wkrótce zostanie opublikowany. Pozdrawiam :)