Kwartalne Lekcje Biblijne
PRZYGOTOWANIE NA CZAS KOŃCA
Lekcja 4 pt. "Zbawienie i czas
końca"
Do obejrzenia 👉 tutaj
Można się też zapoznać z 👉 treścią tej lekcji oraz jej 👉 streszczeniem (niżej podaję cytaty z tego streszczenia).
Archiwalne nagrania z poprzednich kwartałów 👉 tutaj
"Cel studium: Odkrycie na nowo miłości Boga do ludzi oraz Jego planu zbawienia nas od
śmierci i zła.
Realność Bożej
miłości przejawia się w planie zbawienia ludzi, nawet jeśli
jeszcze nie chcą zbawienia i z pewnością nie zasługują na nie.
Miłość Boga do ludzi jest jedynym powodem ich zbawienia. Miłość
Boga składa się nie tylko z emocji i miłych słów. Biblijne
objawienie miłości Boga jest wyjątkowe i jednocześnie
uniwersalne, gdyż Bóg nie objawił się przez emocjonalne i
mistyczne doświadczenie ani piękną i głęboką mądrość. Bóg
objawił się w realiach historycznych, w konkretnych czynach. Jest tak dlatego, że dobra
nowina (Ewangelia) o Bożym zbawieniu jest przeznaczona dla wszystkich, a
zbawienie jest realne, zaś kulminacja tego zbawienia nastąpi wraz z
końcem świata, jaki znamy obecnie. Choć jesteśmy pewni zbawienia,
to jednak zależy ono wyłącznie od Boga, a zostanie w pełni
zrealizowane podczas powtórnego przyjścia Chrystusa przy końcu
świata.
Potrzebujemy odkryć miłość Boga do nas - jedynie wtedy
zapragniemy królestwa Bożego, gdzie będziemy żyć wiecznie z
Bogiem; odkrywając tę miłość będziemy gotowi prawdziwie
uwierzyć w Boga i uwierzyć Bogu! Boże zbawienie jest oparte na
miłości Boga. Poznanie i doświadczenie
miłości Boga jest zatem niezbędne! A jak możemy poznać Boga,
jeśli nie przez Jego Słowo? Cała Biblia opowiada o Bogu, który
jest miłością!
W Starym Testamencie pierwszym dokonaniem Boga jest
stworzenie świata. Miłość Boga nie jest odpowiedzią na coś, co
moglibyśmy zrobić. Bóg umiłował nas, jeszcze zanim
zaistnieliśmy. Bóg nie zbawia nas ze względu na jakieś nasze
dokonania, ale dlatego, że jest taki, jaki jest. Tę samą jakość
miłości Boga znajdujemy w Nowym Testamencie: „Bóg zaś daje
dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze
grzesznikami, Chrystus za nas umarł” (Rdz 5,8). Chrystus umarł za
nas i umiłował nas, choć nie byliśmy mili. Umiłował nas wbrew
temu, jakimi byliśmy. Miłość cechuje także Ducha Świętego,
który został nazwany „Pocieszycielem” (J 14,16), to znaczy tym,
który pociesza i dodaje nam otuchy, kiedy smucimy się i cierpimy.
Możemy być pewni zbawienia, bo zależy ono od Boga. W pewnym sensie
nasze przyszłe zbawienie jest związane z doświadczeniem zbawienia
w obecnym życiu. To podwójne znaczenie królestwa Bożego występuje
w słowach Jezusa skierowanych do faryzeuszów i Jego uczniów.
Zwracając się do faryzeuszów Jezus podkreślił teraźniejszy i
osobisty wymiar zbawienia: „Królestwo Boże jest pośród was”
(Łk 17,21). Ale kiedy Jezus zwracał się do swoich uczniów, mówił
o zbawieniu jako przyszłym i powszechnym wydarzeniu: „Jak
błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca nieba aż po
drugi, tak będzie i Syn Człowieczy w dniu swoim” (Łk 17,24).
Powodem tego paradoksu jest to, że uczniowie, którzy już mieli
więź z Jezusem, oczekiwali Jego powtórnego przyjścia. Natomiast faryzeusze, którzy
jeszcze nie doświadczyli osobiście królestwa Bożego, po prostu
nie rozumieli, że potrzebują
przyszłego nadejścia tego królestwa.
Im bliższy Jezus jest nam w
tym życiu, tym bardziej jesteśmy pewni Jego przyjścia i tym
bardziej go pragniemy. Jan widzi anioła lecącego przez środek
nieba głoszącego „ewangelię wieczną” (Ap 14,6). Ewangelia
została nazwana „wieczną” dlatego, że pochodzi od „Pana
naszego Jezusa Chrystusa (…) jedynego, który ma nieśmiertelność”
(1 Tm 6,14-16).
Mówiąc o „ewangelii wiecznej” mówimy o Bogu, a to utwierdza ewangelię jako najwyższy duchowy cel, który możemy
osiągnąć. Ta wieczna ewangelia, o której mówi Jan w Apokalipsie,
wskazuje na dwa Boże dokonania, które kształtują ludzką historię
- stworzenie na początku i sąd na końcu (Ap 14,7). Ludzkie dzieje,
które pozornie wydają się dziełem przypadku prowadzącym do
zaniku, nabierają sensu i kierunku - ich cel został wyznaczony
przez wiecznego Boga i jest tożsamy z Nim."
Lekcja kolejna będzie miała tytuł: "Chrystus w niebiańskiej świątyni"
💥💥💥
Jakie ogólne PRAWDY oraz ich osobiste ZASTOSOWANIA
wynikają z tekstu biblijnego, umieszczonego na grafice?
Kategoria: Dar
PRAWDA 1: Ludzie to istoty o ograniczonych możliwościach; są sprawy, które mamy dobrze opanowane, ale są duże obszary rzeczywistości (widzialnej i niewidzialnej), której nie ogarniamy!
PRAWDA 2: Ponad wszystkim jest Pan Bóg - to On uzdalnia nas do działania.
PRAWDA 3: Jesteśmy zależni do Boga! - im szybciej i pełniej sobie to uświadomimy, tym lepiej dla nas...
🔰
ZASTOSOWANIE 1: Wystrzeganie się wszelkiej pychy i zarozumiałości, że oto niezależnie od Boga działamy i wobec tego: na cóż nam On!?
O takiej postawie pisał w swoim Liście apostoł Jakub (zachęcając do pokory):
A teraz słuchajcie wy, którzy mówicie: „Dziś lub jutro wyjeżdżamy do tego miasta, przez rok będziemy tam prowadzić interesy i osiągniemy duże zyski”.Przecież nawet nie wiecie, co was spotka jutro! Jesteście jak poranna mgiełka, co się na chwilę unosi, a potem znika bez śladu.Opamiętajcie się więc i tak planujcie: „Jeśli Pan pozwoli i będziemy żyć, to zajmiemy się tym lub tamtym”.Bo teraz polegacie wyłącznie na własnych planach – a każdy przejaw pychy jest zły. Jk 4:13-16 psz
ZASTOSOWANIE 2: Oddanie Bogu należnej Mu czci, nawet jeśli czegoś nie rozumie się (czemu jest tak, a nie inaczej). Żyjemy na Bożym terenie i wg Jego zasad, w myśl tej myśli z Psalmu:
Pańska jest ziemia i to, co ją napełnia, Świat i ci, którzy na nim mieszkają. Ps 24:1 bw
ZASTOSOWANIE 3: Okazywanie wdzięczności Bogu za udzielone możliwości i otrzymane dobro (nawet jeśli jest to coś niepodobającego się) - to wszystko jest Jego DAR bo z natury to na nic, poza Jego słusznym gniewem, nie zasługujemy.
Ale Bóg jest łaskawy, dlatego tak długo i cierpliwie nas znosi... Mało tego! - On oferuje nam zbawienie w osobie i dziele Jezusa Chrystusa - to największy DAR!
Chwała Bogu za to!
😊
cdn
A jak Ty odbierasz rozważany werset?...
💥💥💥
